Vannacht hebben we heerlijk geslapen en zo konden we fris aan de fietsdag beginnen. Het ontbijt gaf ons een goede bodem en we wilden ons net gaan voorbereiden toen de alien ineens weer verscheen! En hoe we het ook probeerden, we konden hem maar niet verstaan. Maar gelukkig verscheen de plaatselijke Ruimtevaartdeskundige (RVD) die probeerde beter contact te maken en nu hebben we ons eerste ruimtewoord geleerd. Hallo betekent namelijk ‘hanganga’ (met een luie lange ng, probeert u maar). We zijn benieuwd wat we morgen leren! De alien had een ook een opdracht voor de corveeploeg die vandaag de kampkrant schreef (de RVD zei steeds krampkant, dat negeren we maar even). Iemand van de kampstaf doet namelijk in de ochtend een beetje gek, en dat moet worden uitgevonden in ruil voor corvee-airmiles. En Corveeploeg van de Week willen we toch allemaal worden?
Maandag is al jarenlang de fietsdag van Jeroen en Joost (oke, vorig jaar hebben Elsbeth en Amy het stokje even overgenomen vanwege ons jubileum). En meestal regent het die dag, maar vandaag was het smoorheet. Dus het programma werd relatief rustig gehouden. In de ochtend vormden we onze ruimtereizigerteams en versierden we onze fietsen zodat we als professionele astronauten door het Brabantse land konden vliegen. En we deden een aantal spellen om snelheid te testen en bijvoorbeeld ons reactievermogen. En dus waren we na de lunch helemaal voorbereid om op pad te gaan. We stippelden onze routes uit aan de hand van coördinaten en haalbare afstanden (vandaar deze titel, verzonnen door Tijmen). We vlogen op onze fietsen van Uranus via Mercurius en Jupiter langs de maan terug naar onze aarde. Ondertussen deden we allerlei opdrachten, beantwoordden we vragen en berekenden we hoeveel jaar we zouden zijn op Venus (om daar 10 jaar oud te worden, zou je op aarde 1650 jaar moeten leven. Maar goed, dit zou ook een fout kunnen zijn, het is 02.00 uur ’s nachts. En nee, ik weet niet hoe laat het is op Venus). Op moeder aarde maakten we onze eigen pizza’s en aten we daarnaast de heerlijke wraps van Jeroen en Wilma. En wat was het fijn dat Wilma ons de afgelopen dagen heeft geholpen! Zo jammer dat ze weer naar huis ging. Sommige kinderen dachten dat ‘die oude mevrouw uit de keuken’ hier alleen was om onze alien te spelen, maar wij zijn ontzettend blij met alle gezelligheid en hulp!
En natuurlijk ook veel dank aan onze fiets-leiding-voor-een-dag Thera, Wouter en Mees!
In de avond speelden we space-risk om deze dag te voltooien. Een moeilijk spel, maar toch echt veel te spannend en leuk om vroeg mee te stoppen. Tijdens de avondshow werd Thomas K. verkozen tot Zonnetje van de Dag omdat hij gekke trucs uithaalde vanaf zijn bed richting de vloer.
Morgen richten we onze sterrenkijker op onze eigen aarde, want daar moet nog veel aan gebeuren! En dat alles leest u morgenavond in een nieuw verslag.
Dus we zeggen graag: welterusten of goedemorgen en tot morgen of vanavond (of vice versa, kijk zelf maar even. Het is 2 uur ’s nachts).
Gezellig dat jullie op aarde tot laat in de nacht nog wakker zijn. Hier op Venus geldt een heel anderd tijdzone. Zo is er voor ons aan het begin van de middag ook nieuws van aarde te lezen. Heel veel plezier weer op jullie nieuwe dag straks!
Bedankt voor het leuke verslag van de dag! Veel plezier weer vandaag!
Fijn dat de fietsdag droog verlopen is. Maar het zal wel zweten geweest zijn. Dus toch een beetjes nat.
Lieve moderator, wat fijn om te lezen dat het hoge woord er nu dan toch uit is: “die oude mevrouw uit de keuken”!!???**#¥∆. Oioioi, dat is aliens voor “foei Diederik”! Kinderen jouw woorden in de mond leggen, tssss! Maar alle gekheid op een planeetje, lieve allemaal, het waren buitenaards vrolijke, gezellige, warme èn intensieve dagen met jullie allemaal. Veel gelachen, gedold, gegrapt en gegrold, weinig geslapen, meer koffie gedronken dan anders (omgekeerd evenredig denk ik), accenten geoefend met Joost en Diederik🤣), gehakt, gesneden, gebakken, gekookt, geboodschapt, voorbereid, gesjouwd, opbergbakken gesorteerd, opgeruimd, afgewassen (veul en vaakkkk), waterkannen, koffiekannen, theekannen gevuld, gesopt, handen gewassen (ook heul vaak), handschoentjes versleten, ontsmet, vliegen verjaagd, woorden bijgeleerd en tussendoor gezongen en gedanst op jullie favoriete repertoire: Hollandse hits of house (of heet die herrie tegenwoordig anders?). Ik werd weer helemaal kind(s). Bedankt dat ik gratis mee mocht. Al moest ik daar wel hard voor werken😉. Mijn beentjes zijn korter geworden in deze dagen. Dat zag ik, omdat ze vanaf kniehoogte naar beneden ineens veel breder geworden zijn. Maar ach wat maakt het uit. Ik schrijf dit vanuit een onwerelds lekker bed (mijn eigen, dat stapelbed was ik ook niet meer gewend)) en het is al kwart over 9 in de ochtend. Stel je voor! Kwart over 9 en dan nog in je bed! Daar kunnen jullie alleen maar van dromen voorlopig. Hier toeteren, tateren, schreeuwen en gillen geen kinderen. Ik hoor alleen het tuten van mijn eigen oren. Best lekker. Hoewel… Ik mis jullie nu al. Bedankt dat ik jullie deze dagen nog beter mocht leren kennen. Met eigen ogen kon zien hoe hard en met hoeveel liefde en plezier jullie werken om kinderen een onvergetelijk kamp te bezorgen. Hoeveel voorbereiding er in gestoken is. Hoeveel materiaal meesjouwd wordt. Hoe jullie elkaar en de kinderen respecteren, aansturen, informeren/motiveren. Elkaar opvangen, vervangen, improviseren waar nodig. Hoeveel… Zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom: Hoe jullie op elkaar ingespeeld zijn. Jullie zijn kanjers!! Respect! Diep onder de indruk. Deze “oude mevrouw” gaat nu in alle rust ontbijten. (Het is inmiddels half 10. Denk je dat eens in😉) en nog heel lang nagenieten. Het was een feestje! Dikke kus voor jullie allemaal en dank, heel veel dank. Fijne dagen nog!
Wat prachtig geschreven Wilma! Het hele jaar door zien we de voorbereidingen en dan is het eindelijk zover! Een week lang je inspannen om de kinderen een geweldige week te geven.
Trots op jou en deze geweldige groep vrijwilligers!
Klinkt allemaal weer fantastisch! Ik ben overigens heel benieuwd naar de trucs van Thomas😉. Fijne dag allemaal.
Elke dag is een feestje om te lezen hoe het jullie vergaat daar in het Brabantse land. Heel veel plezier nog met elkaar.
En Wilma, lieve mevrouw uit de keuken, wat een mooie woorden voor deze mooie groep mensen. Wauw!