Beste Lezers,
Gisteravond was de avond waar we de hele week op hebben gewacht. Eerst eten in Hawai-sferen, met veel friet en een lekker ijsje na. Nadat de laatste hand werd gelegd aan het toneel, de mannen hadden er weer heel wat van gemaakt, kon de Bonte Avond van start gaan. Veel kinderen hadden de middag gebruikt om hun acts voor te bereiden. Koning Triton en onze vriend Sil leidden ons door de avond. Natuurlijk was er de Kabouter Plopdans, werd er door de jongens gedanst en was er een zelfverzonnen lied. Ik was slachtoffer van de jongste meiden die me met makeupkwasten en lippenstift flink hebben toegetakeld. Ach, vanaf morgen is het leven weer normaal.
Naast alle acts waren er ook officiële momenten. De kampdoopcertificaten werden uitgereikt, en de Corveeploeg van het Jaar werd gekozen, nadat de hele week parels konden worden verdiend met het corvee en met andere opdrachten.
We hadden ook een aantal jubilea te vieren. Annebel en Roland gaan 5 jaar mee op kamp en kregen het cadeau dat hier bij hoort, namelijk een schoonmaakpakket. Daniëlle en Joost vierden hun 10-jarig jubileum! Zij kregen daarom een echte IJW-Kamp Scheidsrechtersfluit. Het was helemaal bijzonder omdat Daniëlle haar laatste kamp beleefde. Vanaf volgend jaar zullen we het zonder haar creatieve inbreng moeten doen. (Wist u dat zij al jaren de logo’s ontwerpt bijvoorbeeld?). Maar goed, over 18 jaar staat zoon of dochter Verhoef vast klaar om kampleiding te worden.
Ook werd de Zeester van de Week bekendgemaakt. Een jongen of meisje dat minstens drie jaar is meegegaan op kamp en heeft laten zien dat hij/zij een echte kampganger is komt in aanmerking voor deze ere-titel. In een gedicht werd langzaamaan duidelijk dat de titel voor een jongen bedoeld was, die misschien wat minder goed kan fietsen, maar wel altijd sociaal is en anderen meeneemt in de kampsfeer. De Zeester van de Week is Mees!
Nadat de leiding voor alle kinderen een persoonlijke dichtregel had voorgedragen, waar vaak lieve opmerkingen in staan maar ook af en toe serieuze boodschappen worden afgegeven, kon de disco beginnen. En wat werd er gedanst! Schudden met de billen, gek doen op muziek blijft het allerleukst. En natuurlijk was er voor de oudere kinderen ook tijd om naar de top40 te luisteren. En zagen wij nou ook dat er een beetje werd geschuifeld of geslepen?
De avond kwam ten einde en de nacht brak aan. Voor velen de tijd om naar bed te gaan, maar sommigen vonden het toch echt niet laat genoeg. Ach, het is de laatste avond.
En toen werd het zaterdagmorgen. De muziek ging voor de laatste keer aan (Zingt u mee?: ‘Goedemorgen, goedemorgen, goedemorgen zonneschijn, mens wat kijkkie weer gezellig, een beetje lachen is toch fijn’). En de laatste boterhammen werden gesmeerd. De hutten werden leeg gemaakt en het spelmateriaal werd ingeladen in de vrachtwagen. En voordat de ouders kwamen, maakten de kinderen onder militaire leiding van Roland het veld schoon. We leerden hierbij het woord ‘uitlijnen’, altijd nuttig.
De ouders kwamen en er werd veel geknuffeld. Een week is toch wel lang. Maar wat hebben we het gezellig gehad.
Natuurlijk willen wij iedereen bedanken die meegeleefd heeft en kaartjes aan ons heeft gestuurd. De sponsoren maakten veel mogelijk en de fiets-leiding-voor-een-dag zorgde voor een fijne dag.
Maar het allerbelangrijkste is dat de 46 kinderen waarmee we een week aan zee waren het naar hun zin hebben gehad. Wij zijn moe en rusten lekker uit, maar kijken terug op een geweldige week in Renesse. Lieve kinderen, bedankt!
Graag tot volgend jaar als we in Brabant ons 40-jarig jubileum vieren!
Elsbeth, Daniëlle, Annebel, Jantine, Anne, Fleur, Amy, Jeroen, Joost, Roland, Tijmen en Diederik