En ik loop hier alleen in een te stille stad
ik heb eigenlijk nooit last van heimwee gehad
maar de mensen ze slapen, de wereld gaat dicht
en dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht
Vrijdagnacht lieten we jullie achter met een kort verslag over de bonte avond. Maar wat gebeurde er daarna? En is iedereen weer veilig thuisgekomen? In dit laatste verslag van 2023 is het allemaal te lezen.
De Bonte Avond is een fenomeen. Op zaterdag (of daarvoor) wordt al gefluisterd over mogelijke acts. Wat doe jij aan en welk dansje durf je te laten zien aan een groot publiek? Als negenjarige kijk je misschien nog naar de bravoure van de oudere kampgangers, maar een jaar later draag je zelf een gedicht voor of doe je met je hele slaapzaal de pinguïndans. Of spring je, zoals kampstaflid Gooitske als kind deed, gewoon elk jaar met een lied op het podium? Alles mag en niks moet.
Vaste onderdelen van de Bonte Avond zijn het Kampgedicht, de verkiezing van Vrolijke Noot (of Oen, Kei, Queen, Ster) van het Jaar en Corveeploeg van het Jaar. In het Kampgedicht vertelde Annebel over de belevenissen van de afgelopen week en werd over ieder kampkind een bijzonder feit genoemd. Ook de leiding en hulpleiding werd niet vergeten. Dit jaar hadden we drie Vrolijke Noten, kampkinderen die voor het laatst meegaan, enthousiast meedoen en die bijzonder bijdragen aan het IJW-Kamp. Just, Mark en Quinty, van harte gefeliciteerd! De stuiterende sinaasappels werden Corveeploeg van het Jaar, omdat zij de meeste muzieknoten hebben verzameld. En zo kwam er een einde aan de Bonte Avond en kon de disco beginnen die doorliep in de vroege uurtjes. (Nou ja, dat denken de kinderen. Ze gingen gewoon op tijd naar bed).
Zaterdagochtend werd al vroeg alles ingepakt en waren we klaar voor de terugreis. Maar niet voordat de kinderen onder leiding van Roland met militaire precisie en op marsmuziek het veld schoonmaakten. Toen kwamen de eerste ouders en werden de eerste knuffels uitgedeeld. Moe en zonder veel te zeggen namen we afscheid.
In een klein dorpje, aan een bosrand gelegen, staat de oude boerderij van Annie en Henk. Er wordt Brabants gesproken en het licht brandt er lang. De krekels tsjirpen hun vertrouwde geluid in de nacht en de hazen springen vrolijk over het veld. Maar er is iets veranderd aan deze oude boerderij. Wat zou het zijn? Waarschijnlijk is het de energie van het IJW-Kamp waardoor de geiten blijer mekkeren en de kippen later op stok gaan.
De kampstaf kijkt terug op een fantastische week. We hebben gezongen en gelachen en dat was niet mogelijk zonder de hulp van sponsoren en helpers op afstand. Veel dank aan Regina, Jolanda, Marja en Kitty voor de enthousiaste deelname en aan alle 31 kinderen die het 45ste IJW-Kamp onvergetelijk maakten. Tot snel bij de reünie of bij een van de andere vakantieactiviteiten!
Zomerse groeten van Elsbeth, Annebel, Jantine, Gooitske, Kirsten, Amy, Jeroen, Joost, Roland, Tijmen, Maarten, Mees en Diederik
Petje af voor jullie allemaal, kanjers van de kampleiding. Ieder jaar weer zo’n feestweek organiseren en begeleiden. Ga er maar aan staan. En dat met zoveel enthousiasme, creativiteit en energie. Heel bijzonder en om in stijl af te sluiten: R E S P E C T lalala
Als kampstaflid kan ik zeggen dat ik weer met veel plezier deze week heb beleefd. Maar ook het lezen van de verhalen was erg leuk. Dank aan de kids, Jan de chauffeur, andere leiding, Kitty, Regina, Marja en Jolanda, ouders, kortom iedereen die toch ieder jaar weer bijdraagt aan dit fantastische begin van de vakantie. Graag tot volgend jaar.
Het was weer ontzettend leuk om mee te lezen over de belevenissen op kamp. Je zou bijna zelf meewillen!
Iedereen bedankt voor de superleuke week, de reacties na thuiskomst zijn enkel positief en enthousiast. Fijne vakantie allemaal en tot ziens!